«ابوالحسن بلوچ» جوان مینودشتی است که علاوه بر تحصیل در حوزۀ علمیه، خطابۀ گران سنگ غدیر خم و قرآن مجید را در دل و جان خود محفوظ کرده است. وی با شرکت در دوره تخصصی حفظ و تفسیر یک ساله کل قرآن کریم مدارس شبانه روزی مؤسسه قرآنی- فرهنگی بیت الاحزان حضرت زهرا (س) حافظ کل قرآن کریم گردید.<br />متن زیر گفت‌‌وگویی است کوتاه با وی، که خواندن آن خالی از لطف نیست.
همین نزدیکی‌ها در خانه‌ای کوچک روستایی، گام‌هایی پهنه آسمان را سیر می‌کنند که از نعمت قدم نهادن بر زمین محروم مانده‌اند، اما غرق در دریای انوار الهی، با آیات کلام وحی مأنوس شده‌اند؛ دو معلول جسمی با پاهایی ناتوان که گام‌هایشان آسمانی شده است.
این بانوی بزرگوار بدون سواد خواندن و نوشتن با حضور در کلاس های قرآن بیت الاحزان حضرت زهرا (سلام الله علیها) تصمیم دارد روخوانی کل قرآن را فرا بگیرد.در زلزله بم که سال 82 اتفاق افتاد 3 فرزند از 9 فرزندش را از دست داد. همسرش کشاورز و خودش خانه دار است. سال 86 به مکه مکرمه مشرف شد و حتی صحیح نماز خواندن را بلد نبود و به نیابت از وی دخترش نمازش را خواند بعد از سفر حج تصمیم گرفت قرآن را آموزش ببیند اما در این روستای کوچک کلاس قرآنی نبود تا وی از آن استفاده کند.
حفظ قرآن در روستایی محروم و دور افتاده؛روستای ریزآب از توابع بخش قطرویه شهرستان نی ریز در 200 کیلومتری جنوب شرق فارس قرار دارد که در آنجا خانواده ای با همت بلند از طریق مؤسسه قرآنی- فرهنگی بیت الاحزانئ حضرت زهرا (س) به حفظ کل قرآن کریم روی آورده اند.«یوسف» فرزند بزرگ خانواده یار‌احمدی است که با تربیت ۸ فرزند حافظ قرآن، جمعی نورانی را در خانه و خانواده خود فراهم کرده‌اند؛ روایت یوسف از خانواده‌اش، خودش و شرطی که برای ازدواج با همسرش گذاشته، شنیدنی است.
